گاهی که خاکستری می شوی

خوب شد که نبودین

ندیدین

چه روزهای سختی رو گذراندیم

تا دوباره یک عزیز دیگر را به خاک بسپاریم

می دانم منتظر تک تکمان می مانین با آغوش باز

تا دور هم جمع شویم

درسته که ابتهاج میگه:
«خون می چکد از دیده در این کنج صبوری
این صبر که من میکنم افشردن جان است ...»
اما تو
آروم باش،
ببین،
بشنو،
بگذر،
خرده نگیر
و یادت بمونه که گاهی صبر خودِ تلاشه گاهی که خاکستری می شوی...

«عجالتاً من هم دست و دلم پی کار نمی‌رود. روزها را به‌طور احمقانه‌ای به شب می‌آورم و شب هم احمقانه‌تر از روز می‌گذرد. از احوال بروبچه‌ها خواسته باشی، پناه بر خدا همه زنده‌اند و در کثافت خودشان غوطه‌ور می‌باشند.»

- از میان نامه‌ی صادق هدایت به مجتبی مینوی.

تو معلمِ من بودی!
تمامِ روزهایی ڪه دوستت داشتم و تمامِ ثانیه‌هایی ڪه دوستم داشتی
تمامِ‌لحظاتی ڪه‌عاشقانه ڪنارم بودی و عاقلانه به من درسِ زیستن می‌دادی
من تشنه ی حرف‌هایِ شیرینِ تو بودم
 و توداشتی ازمن آدمِ‌بهتری‌می‌ساختی
ازمیانِ صدو بیست و چهارهزار و یڪ پیامبر!!! تو ؏ـاشق‌ترینشان بودی،
و رسالت تو؛ تولدِ منی دیڪَر از من بود....

• نرگس صرافیان طوفان گاهی که خاکستری می شوی...